Wielu ludzi sądzi, że ubodzy potrzebują jedynie pomocy finansowej. Tymczasem równie ważne, jeśli nie ważniejsze, jest po prostu zainteresowanie, jakie możemy im okazać. „Dlatego też jesteśmy wezwani do wyciągnięcia ręki do biednych, popatrzenia im w oczy, przytulenia, aby poczuli ciepło

„I ślubuję Ci miłość, wierność i uczciwość małżeńską oraz, że Cię nie opuszczę aż do śmierci”. Słowa przysięgi małżeńskiej są dobrze znane, ale najbardziej bliskie są tym, którzy przypieczętowali swoją miłość sakramentalnym „tak”. Ale jak wielu z nich zwraca uwagę

Dawno, dawno temu… No tak, teraz pewnie wszyscy spodziewają się pięknej bajki o wiecznej miłości. Nie, to nie będzie bajka. To będzie opowieść o najpiękniejszej przygodzie mojego życia. O czymś, na co czekałam i co zmieniło mnie na zawsze, i

„Co możesz zrobić dla wzmocnienia pokoju na świecie? Idź do domu i kochaj swoją rodzinę”. Te słowa wypowiedziała jedna ze świętych naszych czasów, znana przede wszystkim ze swojej działalności charytatywnej, laureatka Pokojowej Nagrody Nobla. Święta Matka Teresa z Kalkuty. Nie wiem,

Terenia i Wojtek. Małżeństwo, w pewnym sensie, nietypowe. Unikatowe. Żyją codzienną Eucharystią. „Nic bez Boga, czyli wszystko z Bogiem” – informuje mnie konkretnie Wojtek, kiedy go proszę o podsumowanie swojego małżeństwa. Mało tego. Od trzynastu lat prowadzą zespół ICHTIS, a

W tym roku mija 75. rocznica męczeńskiej śmierci św. Teresy Benedykty od Krzyża (Edyty Stein). To moja ukochana święta. Wciąż mało odkryta. Większości znana jako Żydówka, później ateistka i w końcu Karmelitanka Bosa, która dobrowolnie oddała swoje życie w Auschwitz w duchu ekspiacji

Mowa to najwyższa funkcja mózgu. Taka wisienka na torcie. Prezent od Pana Boga dla najukochańszego stworzenia. Oczywiście nie przebije nieśmiertelnej duszy, jednak jest czymś naprawdę wyjątkowym. Tak, tak – wiem – wielu odpowie mi pewnie cytatem. „Mowa jest źródłem nieporozumień”. Czytałam Małego Księcia. Tak bywa. Dostaliśmy

Piszę ten tekst w miejscu, które kocham. Czasami mi się śni. Przywołuję jego obraz, kiedy jest mi źle. Albo gdy się boję. Wracam tu – duszą i ciałem. I w każdej sekundzie dziękuję Bogu, że mogę tu być. Dziękuję Mu, że kiedyś mnie

Boję się. Codziennie. Czasem mniej, czasem więcej. Różnie. Wstyd się przyznać, ale tak jest. Wiele razy zastanawiałam się, dlaczego tak się dzieje, skoro wierzę w Boga, który zabiera strach. Na razie doszłam do wniosku, że to ja jestem taka oporna. Bóg

Przyjaźnię się ze świętymi. Od niedawna. Tak, można się z nimi przyjaźnić. Przez większość mojego życia myślałam, że to niemożliwe. Choć pewnie powinnam napisać, że wcale o tym nie myślałam. Wierzyłam, że święci są w Niebie, że można ich prosić o wstawiennictwo. Ale